دریا دادور دختر چنگ سحرآمیز (نسرین ارمگان) قصة حسن و خانوم حنا ست . صدای خوش و روح شاعری در او موروثی است و عشق بی‌پایان او به موسیقی و آواز از کودکی در رگهایش جاریست.

از کودکی روی صحنه و در لابه‌لای دکورهای تئاتر زندگی کرده،  از دنیای جادوئی آن الهام گرفته و با عشق به تماشاچی و مردم، رؤیاهای آینده‌اش را ساخته است.

دریا با دریایی از عشق به وطن، سرزمین هزار و یک شب، تخت جمشید، فردوسی، حافظ، خیام و مولانا را وداع می‌گوید و برای کسب دانش، هنر، موسیقی و آواز راهی دیار موزار و بیزه می‌شود. در سال 1999 از کنسرواتوآر ملی تولوز فرانسه، موفق به دریافت مدال طلا در رشتة آواز لیریک می‌شود و سپس در سال 2000  دیپلم حرفه‌ای‌اش را در رشتة آواز باروک اخذ می‌نماید. او بلافاصله پس از پایان تحصیلاتش در تئاتر سلطنتی کومپین فرانسه، به عنوان سولیست در دو اجرای متوالی ایفای نقش می‌نماید. دریا دادور در تابستان سال 2002 چندین شب متوالی در تهران با همراهی ارکستر سمفونیک ارمنستان به رهبری لوریس چکناوریان، آواز های نقش تهمینه در اپرای ملی رستم و سهراب را اجرا می‌کند و در زمستان همان سال در تالار وحدت )  رودکی ( تهران چندین شب پی‌درپی در جشنوارة موسیقی ملل به رهبری لوریس چکناوریان آواز می‌خواند.

او بارها برای اجرای کنسرت به کشورهای مختلف جهان از جمله ایران، فرانسه، آلمان، سوئد، عمان، آمریکا ، کانادا و .... دعوت می‌شود.

عشق دریا به شعر و موسیقی و گویش‌های گوناگون سرزمین زادگاهش ، او را قادر ساخته است تا طیف وسیعی از ترانه‌های محلی و سنتی ایران را به سبک خود و به زیبائی اجرا نماید. او آهنگهایی نیز روی اشعار فارسی ساخثه و میسازد. ترانه "رقص من" روی قطعه یی از شغر"زهره و منوچهر" ایرج میرزا و "تاب بنفشه" روی غزلی از "حافظ" از جمله خلاقیتهای اخیر او میباشد.